W inżynierii ruchu poręcze drogowe mogą uniemożliwić zbłąkanemu pojazdowi uderzenie w przeszkody przydrożne, które mogą być spowodowane przez człowieka (konstrukcje znaków, wloty przepustów, słupy energetyczne) lub naturalne (drzewa, narośla skalne), zjeżdżające z drogi i zjeżdżające ze stromego wzniesienia nasypu lub zjechania z jezdni pod nadjeżdżający pojazd (powszechnie określane jako środkowa bariera).

Drugorzędnym celem jest utrzymanie pojazdu w pozycji pionowej podczas odchylania wzdłuż poręczy.

Jaki jest cel poręczy?

Przeznaczenie poręczy Poręcz to przede wszystkim bariera ochronna mająca za zadanie osłaniać kierowcę, który zjechał z jezdni.Najlepszym scenariuszem, jeśli samochód zjeżdża z drogi, byłoby zatrzymanie go bez przeszkód.Jednak w niektórych przypadkach i miejscach nie jest to możliwe.Do jezdni mogą przylegać strome nasypy lub boczne zbocza lub może ona być wyłożona drzewami, filarami mostów, murami oporowymi lub słupami energetycznymi.Czasami usunięcie tych rzeczy jest niemożliwe.W tych przypadkach – gdy skutki uderzenia w barierki byłyby mniej dotkliwe niż uderzenia w inne obiekty przy jezdni – należy zamontować barierki.Mogą sprawić, że drogi będą bezpieczniejsze i zmniejszyć skutki wypadków.Poręcz może skierować pojazd z powrotem na jezdnię, spowolnić pojazd do całkowitego zatrzymania lub, w pewnych okolicznościach, zwolnić pojazd, a następnie pozwolić mu przejechać obok poręczy. Nie oznacza to, że poręcze mogą całkowicie chronią przed niezliczonymi sytuacjami, w jakich mogą znaleźć się kierowcy. Rozmiar i prędkość pojazdu mogą mieć wpływ na działanie poręczy.Podobnie jak orientacja pojazdu w momencie uderzenia w barierkę.Istnieje wiele innych czynników. Jednak inżynierowie ds. transportu starannie rozważają rozmieszczenie poręczy, tak aby dla większości kierowców w większości warunków bariery działały — i działały dobrze.